تو زلزله من به زیر آوارت نه

  درگیر منی و من گرفتارت نه

من ساحل آرام و تو موجی سرکش

  می آیی و هیچ کس جلودارت نه

 شهرام درویش

آدینه و مشق همگان صبر شود

بی او نشود که هر شبی قدر شود

یا رب ! نکند پس از شب یلدایی

در وقت سپیده سهم ما قبر شود

شهرام درویش

اسیر دست طوفان و تگرگم

گلی افتاده در آغوش مرگم

من آن آشفته تقویمم که بی تو

بهاران کنده شد از برگ برگم

شهرام درویش